لسترسیتی زیر نظر برندن راجرز به یکی از مورد احترام‌ترین باشگاه‌های لیگ برتر تبدیل شده است. این تیم علاوه بر جوان بودن، سرزندگی و یک‌دستی، سطحی از هماهنگی از خود نشان داده است که به نظر می‌رسد بسیار بیشتر از 16 ماه زیر نظر برندن راجرز بوده است. آنها در تمامی مناطق زمین توانایی خطرآفرینی دارند و دفاع‌های کناری هم از این قاعده مستثنا نیستند.
در سمت چپ خط دفاعی این تیم بن چیلول قرار دارد که خود را از رده‌های سنی جوانان به ترکیب تیم اصلی رسانده است و چنان به پیشرفتش ادامه داده که امروز او را تبدیل به یکی از بهترین و مورد توجه‌ترین بازیکنان پست خودش در فوتبال اروپا کرده است. راجرز البته اعتقاد دارد که او همچنان می‌تواند پیشرفت کند.
او می‌گوید: « بن پیشرفتی غیرقابل باور در این باشگاه داشته است. او یک بازیکن جوانِ باهوش است که به نظر من جای پیشرفت زیادی دارد. او ورزشکار فوق‌العاده ای است و قدرت و سرعت زیادی دارد، ولی یک سری ویژگی‌هایی وجود دارد که می تواند آنها را بهبود ببخشد و این وظیفه ما است که به او کمک کنیم».
آنالیز تاکتیکی
بهترین تیم‌های فوتبال مدرن حداقل یک مدافع کناری تراز اول دارند. این شاخص مهم‌ترین تفاوتی است که بین منچسترسیتی و لیورپول در فصل ۲۰-۲۰۱۹ وجود داشته است؛ جایی که لیورپول به کمک رابرتسون و الکساندر آرنولد خیلی زود جام قهرمانی را بالای سر خواهد برد و منچسترسیتی نهایتاً فصل را در رتبه‌ی دومی به پایان خواهد برد.
از مدافعین کناری همواره انتظار می‌رود که در دفاع شرکت کنند. بالاخره این وظیفه زمانی وظیفه‌ی اصلی آنها بوده است. اما امروزه معیاری که یک مدافع کناری کلاس جهانی را تعریف می‌کند صرفا دفاع نیست. در فوتبال مدرن، با مشارکت روزافزون هافبک‌های بازی‌ساز در دفاع – مانند فرناندینیو در منچستر سیتی و فابینیو در لیورپول – این امکان برای مدافعین کناری وجود دارد که در حمله شرکت کنند و قابلیت‌های تهاجمی مدافعین کناری حالا به امری مهم و موردپسند برای تیم‌ها تبدیل شده است. چیلول از این نظر حتی توانایی‌های هجومی بیشتری از توانایی‌های دفاعی دارد که این موضوع او را به یکی از بهترین مدافعین کناری حال حاضر لیگ برتر تبدیل می‌کند.
برندن راجرز معمولا از آرایش ۱-۴-۱-۴ برای تیمش استفاده می‌کند. در این آرایش، ویلفرد اندیدی همان نقشی را که بدان اشاره شد در خط هافبک ایفا می‌کند که به چیلول از سمت چپ و ریکاردو پریرا – که به همان اندازه نمایش قابل تحسینی داشته است- این آزادی را می‌دهد که در حمله شرکت کنند. در نتیجه جای تعجب نیست که غیبت اندیدی در نتیجه مصدومیت بین ماه‌های ژانویه و فوریه منجر به کسب نتایج ضعیف توسط تیم و همچنین افت چیلول در این بازه شد.
همانند دیگر تیم‌های راجرز، لسترسیتی بازی خود را با صبر و حوصله از عقب زمین آغاز می‌کند و مدافعین کناری به سمت لب خط رفته و اندیدی با آمدن به عقب زمین گزینه پاس به خط هافبک را فراهم می‌کند. همان گونه که در شکل زیر می‌بینید، چیلول بیشتر به سمت کناره‌ها تمایل دارد، در حالی که پریرا با قرار گرفتن در نقطه‌ای نزدیک‌تر به میانه زمین گزینه حمله از نقاط میانی را برای لستر فراهم می‌کند. چیلول معمولا نزدیک به خط کناری بازی می‌کند و هافبک چپ راست پای تیم، هاروی بارنز، از خط کناری فاصله می‌گیرد و فضا را برای چیلول باز می‌گذارد. در سمت مقابل، پریرا قابلیت بازی در کناره‌ها را دارد ولی علاوه بر این بیشتر از چیلول مستقیم به سمت دروازه حریف حمله می‌کند.
هر دوی این مدافعین کناری به خصوص در انتقال به فاز حمله مهارت دارند که برای تیمی مانند لسترسیتی که استراتژی اش مبتنی بر ضدحمله سریع است و در نوک حمله جیمی واردی- که یکی از ویران کننده‌ترین فورواردها در این شرایط است- را دارد، ایده‌آل است. اگر چه آنها زمانی که حریف ساختار دفاعی مناسبی دارد، توانایی بازی آرام و باحوصله را دارند اما همچنان مترصد فرصت‌هایی برای ضد حمله سریع و با تعداد بازیکن بالا بلافاصله بعد از بازپس‌گیری توپ هستند.
بعد از بازپس‌گیری توپ توسط لستر چیلول وارد عمل می‌شود. او علاوه بر این که قادر به حرکت سریع به همراه توپ است، می‌تواند با استارت‌های سریعش از سمت چپ، تیم حریف را به خود مشغول کند. در سمت دیگر هم پریرا مانند چیلول از سمت راست این وظایف را بر عهده دارد (تصویر زیر).
نقش چیلول در لستر
وقتی توپ تحت مالکیت تیم حریف است این تیم به آرایش ۱-۵-۴ در می‌آید که در این ترکیب چیلول بسیار نزدیک به مدافع مرکزی مایل به چپ تیم، چارلار سویونجو، بازی می کند. تیم‌های مقابل معمولا سعی می‌کنند حملات خود را با عوض کردن سریع منطقه بازی، ایزوله کردن مدافعین کناری و مجبور کردن مدافعین به خارج شدن از موقعیت‌های خود، ترتیب دهند.
اما چیلول به ندرت در این موقعیت‌ها از خود ضعف نشان می‌دهد. او به صورت مداوم از این که اطرافش چه اتفاقی در حال رخ دادن است باخبر است و در صورتی که توپ در حال رسیدن به یار مستقیمش باشد به سرعت واکنش نشان می‌دهد. او در اجرای وظایف دفاعی بسیار فعال است و به سرعت به سمت توپی که در حال رسیدن به مقصد است حرکت کرده و سعی در بازپس‌گیری توپ از طریق تکل زدن به جای بازی مستقیم در جهت مخالف می‌کند. او به سرعت به سمت حریف حرکت می‌کند که این باعث می شود حریفش فرصت کنترل کامل توپ را از دست بدهد و مجبور به تصمیم‌گیری سریع شود.
البته اگر حریف قادر به کنترل سریع توپ شود، آنها می‌توانند از شتاب چیلول که باعث خالی ماندن فضایی که آن را ترک کرده است استفاده کنند. با این وجود فهم مشترک بین او و هم‌تیمی‌هایش آشکار است، چون زمانی که او با سرعت به سمت حریف می‌رود نزدیک‌ترین هافبک به همراه سویونجو به دنبال هر مهاجمی که به سمت فضای خالی شده توسط چیلول حرکت می‌کند می‌رود (تصویر زیر).
در زمان حمله چیلول یک تهدید ثابت و واقعی است که همواره از سمت چپ حمله را پشتیبانی می‌کند. دفاع کردن او به چند دلیل دشوار است: اون نه تنها دیرتر از باقی مهاجمان به صحنه می‌رسد، بلکه هم در دریافت توپ جلوی دفاع و هم در ارسال سانتر تبحر دارد. یکی از پاس گل‌های او در پیروزی 9-0 مقابل ساوثهمپتون در ماه اکتبر (گل پنجم در ویدیوی بالا) نمونه بارز این ادعا است. یکی دیگر از قابلیت‌های او، دور زدن سریع مدافع رو به رو و ارسال پاس‌های کوتاه کات‌بک است. سرعت بالای او باعث می‌شود چسبیدن به او خطرناک باشد، ولی همزمان توانایی‌اش در ارسال سانتر، دور شدن از او را به ایده‌ای به همان اندازه اشتباه بدل می‌کند. او وقتی توپ را در کناره‌ها دریافت می‌کند، ابتدا سعی می‌کند با کنترل توپ به نحوی که به حالت قطری به سمت خط کناره زمین حرکت کند برای خودش فضا ایجاد کرده و از این فضا برای ارسال سانتر به محوطه‌ی جریمه استفاده کند.
ارسال‌های او در ضربات آزاد هم به اندازه ارسال‌هایش در جریان بازی خطرناک هستند. او این حقیقت را در پیروزی 7-0 تیم ملی انگلیس برابر مونته‌نگرو در نوامبر 2019 با دو پاس گل خود برای هری کین ثابت کرده است. حضور جیمز مدیسن در لستر به این معنی است که معمولا این وظیفه به او داده نمی‌شود، اما توانایی‌های او به هیچ وجه نباید مورد انکار قرار بگیرد. در کنار الکساندر آرنولد، تیم ملی انگلیس می‌تواند دو زننده ضربات آزاد فوق‌العاده برای مسابقات یورو در تابستان آینده داشته باشد.
البته معلوم نیست که چیلول تا آن موقع همچنان در لستر حضور داشته باشد. شایعات زیادی مبنی بر ابراز علاقه‌ی تعدادی از بهترین باشگاه‌های اروپا به این بازیکن 23 ساله وجود دارد که در این میان اسم چلسی بیشتر از سایر تیم‌ها شنیده می‌شود. زمان به این تردیدها پاسخ خواهد داد، اما تا آن موقع او یک دارایی مهم و هیجان‌انگیز برای لستر در راه رسیدن به لیگ قهرمانان محسوب خواهد شد.
یک پاسخ
بسیار زیبا و آموزنده بود