بوی بهبود با چاشنی نگرانی همیشگی

منچستر یونایتد در چهارمین بازی پیش‌فصل خود به مصاف تیم رئال بتیس رفت. امیر گلخانی در این یادداشت، نگاهی کوتاه به این بازی انداخته است. […]
امد دیالو

۱. پس از مصدومیت جوانان یونایتد در خطوط دفاع و حمله، چهارمین بازی برای شیاطین سرخ حکم پیدا کردن ترکیبی جدید از بازیکنان را داشت؛ ترکیبی که با تکرار درخشش امد دیالو و البته بازگشت مارکوس رشفورد به فرم ایده‌آل خود همراه بود – اگرچه دیالو به مراتب روزهای درخشان‌تری را پشت ‌سر می‌گذارد و یکی از نیروهای کنش‌گر یونایتد در دفاع و حمله به حساب می‌آید. ساختار تیم خصوصا در نیمه‌ی اول به سمت ۳-۳-۴ مدرنی که تن‌هاخ در آژاکس بازی می‌کرد رفت، اما باز هم مصدومیت‌ها از راه رسیدند تا روند خوب یونایتدی‌ها را تحت تاثیر قرار دهند. در بازی قبل نوبت یورو و هویلند بود که به ترتیب ۱۲ و ۶ هفته از میادین دور باشند و حالا رشفورد و آنتونی با تعویض زودهنگام خود هواداران را نگران می‌کنند.

۲. امد دیالو روی هر سه گل یونایتد در این بازی تاثیرگذار بود و بدون شک بهترین عملکرد یک بازیکن منچستر را در پیش‌فصل تا به حال به نام خود به ثبت رسانده است. او تنها دقایقی پس از اشتباه مرگبار تام هیتن ۳۸ ساله روی یک حرکت انفرادی، تیمش را صاحب پنالتی کرد؛ پنالتی‌ای که مارکوس رشفورد استادانه از پس گل کردنش برآمد. بال راست ۲۲ ساله‌ی اهل ساحل عاج، تنها به ۶ دقیقه زمان بیشتر نیاز داشت تا روی پاس هری آماس یک شوت کم‌نظیر به سمت دروازه بزند و یونایتد را صاحب دومین گل بازی کند. بارها در طی بازی دیده می‌شد که فرم بازی‌سازی یونایتد از سمت دفاع چپ و با ریختن توپ روی دروازه همراه است؛ کاری که تن‌هاخ امیدوار است لوک شاو در طول این فصل به تناوب تکرار کند و البته با عملکرد پیش‌فصل، آماس را هم به‌عنوان یار ذخیره‌ی او در ذهن دارد.

هری آماس، دفاع چپ ۱۷ ساله‌ی یونایتد (منبع: Getty Images)
هری آماس، دفاع چپ ۱۷ ساله‌ی یونایتد (منبع: Getty Images)

۳. در کنار استفاده از اورلپ‌های مدافعان چپ و راست، توپ ریختن‌های گاه و بی‌گاه اریکسن و کاسمیرو به سمت دروازه نیز از برنامه‌های یونایتدی‌ها برای عبور از دفاع بتیس بود. مثل همیشه ضربات آزاد و کرنرها هم نقش جالب توجهی در اثبات برتری تن‌هاخ در یک بازی داشتند و روی همکاری دیالو، رشفورد و کاسمیرو، شاهد سومین گل یونایتد و چهارمین گل بازی بودیم. درخشش دیالو و رشفورد حتی به جیدن سانچو هم فضای بیشتری داد تا دریبل بزند و برای ساخت موقعیت با هم‌تیمی‌هایش همکاری کند. آنچه در ۴۵ دقیقه‌ی اول از یونایتد دیدیم، احتمالا سرحال‌ترین نسخه‌ی قرمزهای منچستر در طول چهار بازی پیش‌فصل بوده است؛ با فوتبالی سریع، مالکانه و البته مبتنی بر راه‌حل‌های متنوع برای بازی‌سازی.

۴. به سه نفر و تاثیرشان روی سرنوشت بازی اشاره کردیم، اما به‌جز رشفورد به دو نفر دیگر یعنی هیتن و آنتونی نپرداختیم. هیتن آن‌قدر پر اشتباه و متزلزل ظاهر شد که اگر یاران بتیس اندکی بیشتر فشار می‌آوردند، بدون شک با شوت‌های پشت محوطه و یا ارسال توپ به پشت‌ سر مدافعان یونایتد، دروازه او را باز می‌کردند. آنتونی هم که کمتر از ۲۵ دقیقه در زمین حضور داشت، طبق معمول توپ‌هایی را که به سمتش می‌آمد، با زبان بدن خشمگین دریافت می‌کرد و البته به بیرون از زمین می‌فرستاد. بازیکن برزیلی حالا نه‌ تنها نگرانی یونایتدی‌ها از پایین بودن آمادگی جسمانی کلی تیم را با تعویض زودهنگامش به حداکثر می‌رساند، بلکه در طول بازی هم عملکرد چشم‌گیری ندارد.

 

۵. پنجمین و آخرین بازی تور پیش‌فصل منچستر یونایتد در برابر رقیب سنتی یعنی لیورپول برگزار خواهد شد. علاوه بر جذابیت تقابل ایده‌های اریک تن‌هاخ و آرنه اسلات، این بازی آخرین بازی پیش از دیدار جام خیریه با منچستر سیتی است؛ جایی که تن‌هاخ بدون شک همه‌ی توان تیمش را به کار خواهد گرفت تا در کمتر از چند ماه و برای دومین بار، یک کاپ داخلی را از رقیب قدرتمند و صاحب سبکش بگیرد. بازی با لیورپول در روزهایی برگزار می‌شود که تیم آرنه اسلات فرم خوبی دارد و در دیدارهای دوستانه یکی پس از دیگری پیروز می‌شود. تقابل تفکر هلندی‌های لیگ برتر انگلیس، آن هم پیش از شروع رسمی آن، بی‌شک جذاب خواهد بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *