برای اینکه یک بازیکن تبدیل به فوتبالیست بزرگی شود چه فاکتورهایی لازم است؟ آمادگی ذهنی و بدنی، فیزیک، تکنیک، سرعت و چابکی، درک تاکتیکی، تمرکز و ممارست و… این فهرست را می‌توان همینطور ادامه داد. توماس مولر برخی از این ویژگی‌ها را دارد و برخی را ندارد. در حالت عادی اگر استعدادهای مولر را به یک برنامه فرضی پیشرفته کامپیوتری بدهید که از روی ویژگی‌های ذاتی بازیکنان جایگاه حرفه‌ای و موفقیتشان را پیش‌بینی کند، خروجی برنامه احتمالا یک بازیکن متوسط خواهد بود. بازیکنی که تکنیک حمل توپ بالایی ندارد، شاید بتواند یک مهاجم نوک کلاسیک موفق شود، اما در پست مولر، جایی که او بازی می‌کند، حقیقتا هماهنگی اندکی بین ویژگی‌های او و نیازمندی‌های پیش فرض آن پست وجود دارد. چگونه در جهان واقع توماس مولر تبدیل به یکی از خاص‌ترین و موفق‌ترین فوتبالیست‌های آلمان در دهه اخیر شد و به عناوین باشگاهی و ملی مختلفی با تیم ملی آلمان و بایرن مونیخ رسید؟ آن چیزی که مولر را بر خلاف پیش‌بینی کامپیوتر فرضی و برخلاف قواعد رایج جهان فوتبال تبدیل به چنین بازیکنی می‌کند، چیزی است که نامی برای آن وجود ندارد. یک عنصر غیرفیزیکی، یک «آن»ِ وجودی که موفقیت را با خود به همراه می‌آورد. چیزی که برآمده از شخصیت و البته هوش سرشار او است. مولر در یک دوره افت کرد و به نظر می‌رسید آن «آن» را از دست داده باشد، اما در فصل اخیر پس از کنار رفتن نیکو کواچ و آمدن هانسی فلیک به بایرن، ناگهان متحول و تبدیل به همان بازیکنی شد که بود، حتی شاید بهتر و پخته‌تر. همان بازیکنی که در زمان سرمربی‌گری فن‌خال در بایرن، یک عنوان ویژه برای پست بازی او اختراع شد. عنوانی که تاکنون به هیچ بازیکن دیگری داده نشده است: تفسیر کننده فضا.
ویدیوی جدید مجموعه هنر فوتبال به توماس مولر و «آن» ویژه او پرداخته است.