در فصل 20/2019 پس از اتفاقات شرم آوری که در استادیوم کالیاری برای لوکاکو افتاد، بیانیه عجیب کوروانورد اینتر در حمایت از هواداران نژادپرست کالیاری و همچنین توهین نژادی چند باره به ماریو بالوتلی در بازگشت به کشوری که قرار بود «زادگاهش» باشد، کارزاری به راه افتاد که باشگاه‌ها قدم‌های محسوس‌تری برای مبارزه با نژادپرستی در استادیوم‌ها بردارند. این سیکل معیوب بارها و بارها تکرار شده. اتفاقات شرم‌آور رخ می‌دهند، توجه به موضوع جلب می‌شود، همه می‌گویند باید فکری کرد، قدم‌هایی برداشته می‌شود و دوباره کم‌کم فراموش می‌شود تا ماجرای بعدی. کجای این چرخه ایراد دارد؟ به کدام قسمت درست توجه نمی‌شود؟ شاید به جای کارزار پشت کارزار بهتر است اول پاسخ این سئوال داده شود. در سایر کشورها هم اوضاع کمابیش به همین منوال است. از انگلیس، فرانسه، بلژیک و سوئد گرفته تا خارج از اروپا. مهرداد احمدپور در این شماره هنر فوتبال نگاهی انداخته به این پدیده شوم: نژادپرستی در فوتبال.